Hallo!
Tijd voor een nieuwe start van mijn website. Dit keer mét blogs! Het lijkt alsof dit een goed voornemen is, zo net na de start van 2018, maar dat is puur toeval. Het leek me leuk om wat meer van me af te schrijven. Hoofdzakelijk over de wereld van conversie-optimalisatie, maar misschien dat ik het ga mixen met persoonlijker verhalen. Typisch geval van KWW: Kiek’n wat ’t wordt.
Terwijl ik dit typ zit mijn zoon Sven naast mij in de wipstoel. Hij is net een half jaar oud en met zijn glimlach probeert hij me constant af te leiden van het scherm. Hij is ook de reden dat ik aan extraatjes, zoals het onderhouden van mijn website, nauwelijks ben toegekomen de afgelopen tijd. Het is toch even wennen aan een eerste kind en het duurt even voordat de balans met wat je allemaal kunt doen op een dag weer terug is.
Tussen de vorige zin en deze zitten 10 volle minuten, waarin de volgende conversatie plaats heeft gevonden:
Sven: Rhhhiiiiiiii
Thomas: Rhhhhhhhhh Rrrrrrr
Sven: Iiiihhh
Thomas: Brrrrrrrrr
En dat herhaalde zich een aantal keer. Ik vind dat niet zo erg, want zo is het nou eenmaal. Die kerel wil graag een gesprek op niveau voeren en het maakt hem niet uit of ik toevallig een stukje op internet aan het typen ben. First things first. Dat is de nieuwe balans, waardoor een blog typen tegenwoordig 5 keer langer duurt dan vroeger.
Leuk dat je meeleest trouwens. Ik weet niet of dat zo verstandig is, want scrummig als ik ben heeft iets nieuws niet meteen de glans van topkwaliteit, maar misschien dat het met jouw feedback vanzelf de goede kant op gaat. Laat dus gerust een bericht achter. “Hou ermee op” mag ook. 🙂
De conversatie met je zoon lijkt erg op de conversatie die ik lang geleden met mijn zoon voerde. Het zal wel in de genen zitten! ?
Leuk blog Thomas, ga er vooral mee door. Het is puur en dat is een uniek element in deze wereld waarin de meeste mensen op elkaar willen lijken. Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen!
Toi, toi, toi, ik hou van je en ben super trots op je!